Terwijl Choréachi de eerste Rarámuri gemeenschap van Chihuahua werd waaraan het recht op zijn grondgebied is erkend, moest de gemeenschap Coloradas de la Virgen de dood van zijn leider Julián Carrillo onder ogen zien. De strijd om hun gebied en hun natuurlijke hulpbronnen te behouden is niet makkelijk geweest. Tijdens de 20 jaar van juridische procedures tegen de onteigening van hun land, hebben deze Rarámuri gemeenschappen te maken gehad met dreigementen, agressie, gedwongen verplaatsing door geweld en zelfs moorden van leden van hun gemeenschappen. Sinds 2010 zijn er 9 mensen gedood, waaronder Julián Carrillo, leider van Coloradas de la Virgen.
Julian Carrillo was al bedreigd waardoor hij sinds februari 2014 onderdeel vormde van het Mecanismo Nacional de Proteccion de Personas Defensoras de Derechos Humanos y Periodistas de la Secretaria de Gobernacion, een speciaal programma voor de bescherming van mensenrechtenverdedigers en journalisten van het Ministerie van Binnenlandse Zaken in Mexico. Dit was echter niet genoeg om zijn leven te beschermen. Toen Carrillo de heuvel beklom om te kunnen bellen, wist hij te waarschuwen dat hij werd achtervolgd door verschillende huurmoordenaars. Een van zijn kinderen heeft daarna de vermeende dood van zijn vader gemeld na het horen van een schietpartij en het vinden van het lichaam van Julian Carrillo, dit alles een uur later. Tijdens zijn werk tegen illegale houtkap in het Rarámuri gebied werd Carrillo geconfronteerd met de dood van andere strijdgenoten en familieleden, zoals zijn zoon Víctor Carrillo. Verschillende Mexicaanse organisaties hebben aangegeven dat officiële instanties, zoals het Ministerie van Binnenlandse Zaken en de Procureur Generaal van Chihuahua, op de hoogte waren van de hoge risicosituatie van Julián Carrillo, reden waarom zijn dood had kunnen worden voorkomen.
Het feit dat het Tribunal Superior Agrario (Hoger Agrarisch Hof) het recht van Choréachi op zijn grondgebied erkende, is een precedent voor andere gemeenschappen die strijden voor dezelfde rechten. Echter is de strijd nog zwaar omdat het geweld tegen de bevolking en zijn leiders nog steeds plaatsvindt, evenals de straffeloosheid die heerst in het gebied.